konunun salieri'nin gözünden anlatılması zekiceydi. böylelikle mozart gözlemci bakış açısıyla incelenip iç dünyasına fazlaca yer vermek zorunda kalınmayacaktı. müzikle uğraşmış bir insanın ruhsal dünyasını işlemek kadar zor bir şey olamaz. senarist böylesi bir yükten kaçınmış.

ayrıca sıradan(?) bir insan olan salieri'yle empati kurup onun mozart'a olan görüşlerini daha çabuk benimseyecektik. yani biz de onun dahi olduğunu kuşkuya yer bırakmayacak şekilde kabul edecektik. bugün geldiğimiz noktada kimse chopin'e dahi demezken herkes mozart'a dahi diyor. bu da filmin başarılı olduğu anlamına gelir. 10 üzerinden 10 puan.