burası sayesinde haberdar olduğum oluşum. hatta üşenmedim, tanıtım videosunu da izledim az önce. ve anlam veremedim. doğru tespitleri var; yayıncılık zor iş, tekelleşti, çok satan kitap iyi kitaptır önermesi yanlıştır, bu cenderede heba olan kitap / yazar çoktur...hepsine katılmakla birlikte bu mantığın devamında sitenin işleyişi ile ilgili verilen bilgiler bir o kadar rahatsız edici.

bence ne okuyacağını seçmek çok öznel bir süreç. barış bıçakçı örneği geldi aklıma, tıpkı bu sitedeki küratör gibi ben de kendi çapımda zamanında bir arkadaşıma kesin sever diye barış bıçakçı önermiş, burnuna sokmuştum. nasıl kendimden emindim anlatamam. çocukluğunu bulacak, kendinden birşeyler görecek...sever yani dimi, neden sevmesin? tek bir kitabını okuduğunu sanmıyorum. tanıdığımızı zannettiklerimiz, sevdiklerimiz için bile onlar adına seçim yapmak böyle yanıltıcı iken bir küratörün size aylık hap vermesi? bilemiyorum.

yeni bir yazarla, yeni bir kitapla nasıl tanışıyorsunuz? belli bir eşiği aşmış okuyucu için kendine özel denklemler mevcuttur diye tahmin ediyorum. benim için hiç şaşmayan yöntem; fısıltı gazetesi, sevdiğim yazarların önerileri, okunan kitapların dip notları, mesleki merak, kişisel tercihler...italyan edebiyatına yöneleceğim zaman tarihi gelişiminde öne çıkan yazarlara bakmak / bulmak kolay... ya da gg marquez bana alejo carpentier 'i öğretebilir... aleo carpentier büyülü gerçekliğin ne olduğunu anlatır ve luis sepulveda ile tanıştırabilir beni...jared diamond , sharon moalem 'den bahsedebilir...

iki yemek daveti düşünün, birinde ev sahibi size nereye oturacağınızı, hangi yemekleri yiyeceğinizi, masada kiminle sohbet edeceğinizi söylüyor...yerinizden kalkmanız yasak demeyeyim ama zor. diğerinde ise açık büfe, koltuklar rahat, konuklar kaynaşmış, tek yapmanız gereken uzaktan süzüp yanına yaklaşacağınız grubu seçmek...beğenmezseniz yer değiştirmeniz de mümkün...hangisini tercih ederdiniz? ilk yemek masası şık sunumlu, yemeden önce selfisi çekilip instagram'da paylaşılmak için hazırlanmış hissi veriyor.