geçen gün bunun mahalle kınası versiyonuna katıldım. daracık yerde orta yaş teyzelerin sinema izler gibi ortada anlamsız hareketler yapan müstakbel gelin adaylarını kestiği, belli bir güruhun sadece video çekmek icin orada bulunduğu esra erol programının minimal bir versiyonuydu. bilgisayardan acilan hayatimda sadece yanimdan gecen led işikli toros ya da kartallarda duydugum oyun havalari ise beni ara ara napiyorum ben burda, yaşamak bu degil, ulan boyle evleneceksek hic evlenmeyelim, lily ile marshallın dugunu ne guzeldi bu ne boyle gibi dusuncelerden dusuncelere savurdu. en sonda verilen torku meyveli kek ve karisik meyve suyu ise artik astral olarak lily ile marshallin dugunundeymis gibi hissetmeme bile izin vermedi. neyse ki ortamda bikac tane konfeti buldum onlari patlatirken de şarap açiyormuşum da sonra etraftakilerin uzerine sicratiyormusum sonra onlar da vouvouuvvo diyip kahkaha atiyormus gibi hissetmeye calistim. zalımsın mahalle düğünü.