ismail hacıoğlu'na bayıldığım film. rolünden midir, gülüşünden midir bilemedim. zaten çok film kültürüm olmadığı için şurası şöyle burası böyle diyebileceğim kötü bir eleştirim yok. aksine ben baya beğendim, zaten gerçek olduğunu bilerek izlemek filmi iki kat dikkatle izlemenizi sağlıyor ve ben genelde bir buçuk saatten fazla filmleri seyretmeyi çok sevmesem de bunda hiç saate bakmak aklıma gelmedi. tüm rollerdeki yan rol, başrol ayırt edilmeksizin neredeyse herkesin tanınan ve herkesçe bilinen oyuncular olmasına şaşırdım. sonda süleyman astsubay'ın yaşlılığını çetin tekindor oynamasaydı da başkası mı oynasaydı diye düşündüm ama muhtemelen benim içerde izlememden ötürü aklımda celal baba olarak kalmasından kaynaklı bi değişik geldi. o ses tonu falan direkt celal babayı getirdi benim aklıma. kısacası tatlı bi filmdi.
!---- spoiler ----!

süleyman astsubayın eşinin sevgisinin naifliği, bu konuda ona çok destek olması... elinden geleni yapması ve resmen kendi yaşamış gibi sahiplenmesi ne kadar tatlıydı. bayıldım resmen. herkes bu yıllarca süren bekleyişe bu kadar sabırlı, bu kadar benimsemiş, bu kadar anlayışlı olmayabilirdi.

!---- spoiler ----!