ne vakit doğru bir yola girdiğimi, hislerimi takip etmem gerektiğini düşünsem ve ardıma bakmadan geleceği düşlesem hep bir bokluk çıkıyor. yaşam benimle cilveleştikçe ben inatlaşıyorum. gök sağanaklaşırken, içime son sigarayı sığdırırken üzerime çöken sıkıntı gündüze varıyor. teşekkürler dünya. sevmediklerin arasına beni kattığın için.