yeryüzünde en çok kendime acımasız davranıyorum. kendime hiç merhamet göstermiyor, hatta duygusal olarak kendi derimi yüzüyorum. işin garibi bundan haz duyuyorum. gözlerim bir yerlere daldığında, baktığım şeyi göremediğimde ne kadar aciz ve düşük bir varlık olduğumu düşünüyorum. korkağım. içimde her şeyden korkup kaçmama neden olacak bir şey var. ve bir insanın beni sevmesinden bu kadar korktuğumu hiç hatırlamıyorum. kaçıyorum, saklanıyorum. bu halimden de zevk alıyorum. yolunu kaybetmiş aklını, kontrolünü yitirmiş biriyim. ne istediğimi bilmediğim için hiçbir şey istemediğimi düşünüp yerimden kıpırdamıyorum. hiçbir adım atmıyorum. attıklarım da bataklığa doğru zaten. mutluluktan korkuyorum. ne için yaşadığımı bilmiyorum. ama kendime kötü davranmaya devam ediyorum. içimden bir ses hak ettiğimi yaşadığımı söylediği için memnunum.