sınavlarımın ortasında aklıma geliyorsun. çalışmaktan gerilip sigaraya iniyorum, her sigaraya inişimde sesimi duymak isteyişinden kaynaklı şu an bir boşluk oluyor. öyle yalnızca içip, çıkıyorum yeniden. biliyorum neler düşündüğünü. içinden neler geçtiğini. ama öyle değil. sahiden değil. beni hayatında sahiden isteyip istemediğinden emin değilim. insan, korkularıyla değil korkulara karşı gösterdiği cesaretiyle var olur. belki de senin cesaret etmek istemeyişin bunu düşündürüyor bana.

zira buradayım, biliyorsun. eğer ben, fedakarlık yapmana ya da korkularına değmeyecek biriysem hiç olmayalım. benim hiç orta noktam olmadı ki. bir şey ya vardır ya yoktur. ya var olalım, ya yok. arafta kaldıkça var olma ihtimalimiz düşüyor. okuyacağını biliyorum ya da en azından öyle umuyorum. eğer çoktan benimle ilgili defterini kapatmadıysan. ha bu arada, gülüşünü özledim.