evgeny grinko'nun valsini dinlerken bir arkadaşım "onu özlüyor musun" dedi, "yoo" dedim. "içinde boşluk olmuyor mu" dedi, "onun yarattığı boşluk içimdekinin yalnızca ufak bir parçası" dedim. aşık olmamıştım. içimde aşkı elli defa yutacak bir karanlık vardı.

bir kum tepesinin üstünden uçuruma bakmayalı aylar geçmişti.

ağlamak istedim, yapamadım.