erasmus'un bilgeliğe karşı aptallığı savunduğu savunurken müdürlere şairlere hukukçulara filozoflara ilahiyatçılara stoacılara skolastiklere thomasçılara albertusçulara ockhamcılara velhasılı heybetinden kendini koyacak yer bulamayan herkese çaktığı eseri.
kitabı thomas morus'a ithafen yazmış. hatta ismini ''morus'' tan esinlenerek koymuştur.

kitap'' insanlar ve tanrılar neşesini benim himmetime borçludur '' diye söze başlayıp '' bunca gevezeliğin ardından neler söylediğimi hatırlayacağımı zannediyorsanız aklınıza şaşarım . hafızası kuvvetli dinleyiciden de nefret ederim '' diyerek sözlerini noktalayan ahmaklık tanrıçasının bir dizi konuşmasından mürekkeptir. aslında aptallıktan kastı duyguların akla '' kontrolü bana bırak sen az dinlen '' dediği durumlardır. haz çocukluk dostluk evlilik sanat kazanılan savaşlar kurulan devletler vs. tutku ve uygulamada başarı gerektiren her şey ahmaklığın sayesindedir. çünkü ''bilge korku ya da mahçubiyetten hiçbir işe kalkışmaz. kendinden evvelkilerin yazdığı kitaplara sığınır ve bunları karıştırmak suretiyle sözcükler arasında eşelenip durur. budalaya gelince o her işe kendi soyunur ve başarılı olmak için elinden geldiğince gayret eder. binlerce farklı durumda asla yüzün kızarmamasının ve çekinme nedir bilmemenin ne kadar işe yaradığını çok azınız bilir.

ara ara okuyacaklarım listesine girdi bu kitap. insanın başına gelebilecek en büyük kötülüğün ''yanılmamak '' olduğuna ikna ediyor. hayat bir komedidir zıvanadan çıkmış akıl aşırı gerilmiş zeka ile hayat yaşanmaz diyor tee 1508 senesinden.
günümü şenlendirdi. toprağı bol olsun.