bu yazma çalışmasında öncelikle beş hayvan-tür olmayacak ama- belirliyoruz:

-sülümancık (bir tür minik kertenkelenin halk arasındaki adı), cırcır böcek(ler)i, ateş böcek(ler)i, sincap ve peçeli baykuş.

bu hayvanları bir araya getiren bir örüntü oluşturalım şimdi:
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ağustos sıcakları ortalığı kavururken, ormandaki hayvanlar gündüzün ateşinden geceye sığınıyordu. orman, gündüzleri tek bir yaprağın kıpırdamadığı bir ağaç çölü görünümündeydi. geceleri ise, sanki perilerin cümbüş yaptığı masalsı bir diyar.

minik sülümancığın yuvası ormanın kıyısında terkedilmiş bir ağaç evdi. evin duvarlarında geceleri epey tahta kurdu zayiatı oluyordu sayesinde. o gece o bile bunaldı, dışarıda onu çağıran seslere çıktı. dışarıda cırcır böceklerinin konseri devam ediyordu. sülümancık bu seslere doğru hızla yürüdü geçmişten kalan patikamsı bir yolda. yolunu aydınlatan ateş böcekleri o yaklaşınca kaçışıp ortalığı bir an için gündüze çevirdiler. birden önüne fırlayan bir sincapla aynı anda, ilerden çağıldayan su sesine doğru koşturdu sülümancık. susamıştı. irili ufaklı taşların arasından, sanki nereye gittiğini kesinlikle biliyormuşçasına, hep aynı, hep aynı yöne doğru akan dereciğin kenarına vardığında, gözüne kestirdiği iri bir taşın üzerine zıplayıverdi.

ortalık, o saatte, sanki sözleşmiş gibi su içmeye gelmiş orman hayvanlarıyla doluydu. sülümancık minik ayaklarının altından akan suya uzattı ayaklarından da minik dilini.......ama suyunu içemedi.

bir an sonra ağaçların karanlığında kanat çırpan bir peçeli baykuşun kursağında sona erdi mutlu, kısa hayatı.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

şimdi bu beş hayvanı 'kişileştir-'iyoruz. onlara insan isimleri vererek yukarıdakine benzer bir kurguda öykümüzü yeniden yazıyoruz:
(not: bu hikaye de hazır sayılır ama daha temize çekmedim.)