galat-ı meşhur lugat-ı fasihten evladır demiş eskiler. öyle nitekim. artık genel kullanım pelesenk şeklinde ama bu dile pelesenk olma tabirinin aslının farsça berseng sözcüğünden geldiği belirtiliyor etimoloji sözlüklerinde.
1900 tarihli kamus-i türki persenk sözcüğünü şöyle tanımlamış: "perseng ""medar-ı kelam olmak üzere söz arasında münasebetli münasebetsiz tekrar olunan ‘efendim, efendime söyleyeyim, uzatmayalım’ gibi tabir""
zaman içinde söylene söylene pelesenk haline gelmiş.
okur yazarlığın düşük olduğu durumlarda sözcükler dilden dile aktarılırken çok sık gerçekleşiyor bu dönüşümler.
bu girdinin pelesenk ağacıyla pek bir alakası yok tabii. öte yandan ağaç konusu da muallak. ahşap işçiliğinde, sert ağaç tabir edilen gözeneksiz, sıkı dokulu, tahta kurtlarının falan dişinin kesmediği birden fazla ağaca pelesenk deniyor.