1748-1825 yılları arasında yaşamış fransız ressam. yaşadığı dönemde fransız resim sanatı söz konusu olduğunda ilk akla gelen, dönemin sanatını domine etmiş isimlerden biridir. fransız resmi rokoko dönemin hülyalı manzalar içinde keyif süren soylularının resmini yaparken david ingiliz neoklasizizmi etkisiyle antik çağ temalı tablolar yapmaya başlamıştır. bunlar arasında sokrat'ın ölümü, brutus'un oğullarının cenazesi, horatilerin yemini gibi tablolarla sanatın gündemini değiştirir.
öte yandan fransada bir ihtilal alevlenmektedir. david robespierre ile yakın dost olur. ihtilalin en karışık döneminde yaptığı marat'nın ölümü tablosuyla dikkat çeker. ama hayat hep çalkantılar, değişim ve dönüşüm üzerine kurulu. ihtilal sönümlenirken bonapart çıkar siyaset sahnesine. bu dönemde david, napolyon portreleri , napolyon'un taç giyme töreni gibi resimler yapar. napolyonun taç giyme töreni boyutları itibariyle anıtsal bir resimdir. 10metre genişliğinde ve 6 metre yüksekliğinde olan bu tablo kişiler bütün ayrıntılarıyla, son derece gerçekçi ve gerçek insan ölçülerine yakın boyutlarda resmedilmişlerdir.
david'in resimleri teknik olarak son derece başarılı, iyi resimlerdir. ama ressamın kendisinde rüzgar ne yandan eserse o yana eğilen bir oportünizm kokusu var gibi inceden. iktidarlara yakın duruşu sayesinde çok sayıda portre siparişi alarak gemisini yürütmüş bir kaptan gibi görünüyor bana. ya da böyle söyleyince eleştiriyormuş gibi anlaşılıyor. yaşadığı dönem dikkate alındığında hayatta kalma becerileri yüksek bir kişiymiş diyelim.
napolyon'un düşüşünden sonra david fransayı terkeder ve hayatına önce brüksel, oradan ingiltere ve hollandada devam eder. fransa topraklarına bir daha ayak basmaz.