aylarca hiç kimseyle iki kelam etmemiş bir insanın bu süre sonunda kendisine ilk selam veren kişiyi bir saat lafa tutması gibidir bu kadim soru, o kadar anlamsız, o kadar çözümsüz çünkü aynı kişi bir süre sonra aynı yalnızlığı yaşama ve aynı iletişim ihtiyacını tekrar hissedecektir.

sanatçı duygu taşkınlığından, ifade ihtiyacından yapar ne yaparsa; bu ihtiyacın vardığı yer de anlaşılmak isteğidir. bir süre art for art's sake diyecektir ama sonra anlaşılmak için anlatmak gerektiğinin farkına varan sanatçı, sanatını toplum için yapmaya başlar.
belki özgünlüğünü anlaşılmak uğruna feda eder ve genel kanının öngördüğü üzere geliştirilemez bir hal alır ve çıkmaza girer. ama belki de sanatın sanat için olduğu algısını içselleştirdiğinde anlaşılmanın yeni bir boyutunu keşfedecektir ki o yeni boyut sanatın özünde hiçbir şey için olmadığıdır sanırım.