vatani vazife. ne zaman ve ne kadar uzunlukta yapıldığı ile ters orantılı bir şekilde bünyede etkileri vardır. öngörülen yaşta ^:18^ gidildiğinde sıkıntı yaşamak olasıdır. o yaşta anne-babasından bile emir almaya alışık olmayan genç bünye bir anda asker ocağına düşünce yalpalayacaktır. çoğu duyguyu asker ocağında tecrübe etmek genç nesillerde iz bırakabilir. bu anlamda karakterini de şekillendirecektir ki bu nokta önemlidir. "üniversite okuyayım, bir de cila niyetine yüksek lisans patlatayım." şeklinde bir tavır ile askere teslim olmak bir nebze de olsa yüreklere su serpebilir. bu durumun sıkıntısı ise, karakterine ^:bir karakter sahibi olmak şartıyla^ ters düşecek hal ve oluşumlara karşı siper alma ihtiyacı duymaktır.

bakıldığında her iki yaşta da benzer sıkıntılar vardır. fakat; yine de, ilerleyen yaşlarda askerliğin mentalitesini-tabiri caizse mantığını-anlama süresi kısalacaktır. zaten ne olup bittiğini anlayana kadar askerlik vazifesinin de sonlanacağı gerçeği karşısında yapacak fazla bir şey yok gibidir. herkesin askerlikle ilgili bir anısı vardır ve o anı ne kadar küçük de olsa emin olun ki saatlerce anlatılabilecek kadar uzundur^:kendimden biliyorum^. sivil hayatta bir daha giremeyeceğiniz yerlere girmek ^:en güzel sahiller askeri bölgelerdedir^, göremeyeceğiniz insanları görmek ^:esrarkeşler, jiletçiler yanında çok kaliteli üst rütbeliler^ ve belki de yapmayacağınız şeyleri yapmak ^:kum torbalarını bir oraya bir buraya sonra bi daha oraya taşımak^ için ideal yerdir asker ocağı.

duruşu, fikirleri ve yönetimiyle hayat felsefenizi gözden geçirmenizi sağlayacak subaylarla karşılaşabileceğiniz gibi tüm bu kazanımlarınızı bir çırpıda silebilecek ve sizi omuzundaki rütbeleri hangi amaçla almış olabileceğini düşünmeye sevk edebilecek komutanlarla yüz göz olabileceksinizdir. sonuçta terazi dengeyi bulacak ve teskereyi hak edeceksinizdir. hayırlı teskereler!