insanın boğazına inen birer yumruktan fazlası, çıldırmamak elde değil. gencecik çocuklar, hayatlarını adadıkları yolda hayatı biraz daha güzelleştimek uğruna çıktıkları yolda, haince katledildiler. silahları değil fikirlerini kullanarak, kobane'ye yine orayı savunurken hayatını kaybeden suphi nejat ağırnaslı kütüphanesi açmak, hatıra ormanı, kreş inşaatı için bir araya gelmişlerdi. ama yıllarca dibinde olan patlamaların buraya gelecekti ve geldi, hem de filiz verecek tohumlara. şimdi bu katliamın ardından da, çok önceden kaybettiğimiz insanlığımızdan dolayı, o bedenlerin acısını çekip hesaplarını sormak yerine, solcuydu sağcıydı komünistti faşistti diyerek birbirimize gireceğiz, daha bedenlerinin sıcaklıkları soğumadan. içinden çıkılmaz bir bok çukuruna döndük, batıyoruz günden güne. ama yine de v'nin de dediği gibi, 'bir insanı öldürebilirsiniz, işkence yapabilirsiniz ama fikirlerini asla değiştiremezsiniz.'