gece temasının çok iyi kullanıldığı şiir. fırtınalı kış gecesinde karanlığın içinden çıkıp gelen çok bilmiş bir kuzgunun kahramanımızı korkutmasının yanı sıra bir de 'night's plutonian shore' sözleriyle de gece'ye ayrı bir yeraltının karanlığı anlamını yükler. gecenin geç saatlerinde, ölen sevgilisinin ardından yas tutan -büyük ihtimalle- kafası dumanlı beyin sanrıları bir de karanlıkla ve de özellikle pluto'nun yönettiği yeraltı karanlığıyla birleşince ortaya kuzgun çıkmış.
iki dünyayı ayıran suyun kıyısından gelen kuzgunumuz, beyfendiye gündüz ayık kafasıyla aklına sığdıramayacağı meşhur dizesini gece bir battaniye gibi hepsinin üstünü örtünce gayet de gerçekmiş gibi kabul ettirebiliyor. fakat hatırlamanın acısına dayanamayan bey, 'çek o pis gaganı kalbimden ^:swh^ ' diye yakarıyor fakat... nevermore!