gerçek islam bu değil evet. keşke bizler gerçek islamı yaşasaydık ve laiklere de, ne bileyim ateyizlere falan da prim vermeseydik. yahut onlar gerçek islamı gördüklerinde, kayıtsız buna inanabilselerdi. ama üzgünlüğe gerek yok, onlar istemese de allah nurunu tamamlayacak, ama şöyle de birşey var. bu din garip geldi garip gidecek.
ben burda ayşegül genç'in bir yazısından alıntı yapmak istiyorum. mesele biraz da şudur aslında:
"şimdi sen sana dönmüş kem gözlerin sayısını hesaplama. o gözler ki; yaylılar ve vurmalılar bir esaret marşı çalarken, senin sessizliğinin ritminde kaybolurlar. o kişiler ki nefret dolu yüzleriyle ve çemkiren gözleriyle seni acıtmak isterler. bir kuyuya atıp unutmak, bir toprağa gömüp taşlamak isterler. yüzündeki nurlu ışıkta kendi fondötenlerinin eridiğini hissederler ve kalbindeki merhametle dalga geçerler. dalga geçerler çünkü ilahi mahkemenin var olma ihtimalini hatırlatırsın onlara, ezmek isterler çünkü senin cenneti hak ediyor olma ihtimalin ruhlarını sarsar. seni ancak üçüncü sayfa haberlerinde görmek isterler ve sana bakarken aslında “ya haklıysa” endişesinin üzerine tükürürler.

sen onların yıllar önce kaybettikleri ve mahvettikleri dualarının âminisin ve himayesini kaybettikleri allah’ın emrindesin. sen onlar için “ya allah varsa” korkusunu tetikleyensin. biliyorum bazen küçük bir çocuk gibi dizlerin kanıyor. ama bil ki benim her gün dizlerim kanıyor. fiziksel sancıları bir yana koy ve bir çocuk gibi kocaman aç gözlerini. taş atan bir çocuğun elini tutar gibi tut öbür elini, taşın altındaki siyah adamın terini siler gibi sil gözlerini…"

(devamı var ama konuyla alakalı kısım buydu arkadaşlar)