bugün fark ettim ki kendimi sevmiyorum. hata yapmaktan ölesiye korktuğum için sürekli hata yapıyorum, insanları kırmaktan korktuğum için insanları kırıyorum, mükemmel olmaya çalıştığım için saçmalıyorum, katı kurallarım, kesin ön yargılarım var. sanırım insan olduğumu kabul etmek istemiyorum, robotlaşmama engel olamıyorum. kabul etmem gereken şeyler var, öncelikle insan olduğum ve çelişki hakkım olduğu. oysa ki başkasına nasihat verirken sürekli tekrarlarım insanı insan yapan çelişkileridir diye, konu kendim olunca beni sınırlandıran ne ?kafam karışık, bir kutunun içinde hissediyorum kendimi ve bu kutu sürekli daralmakta. bana önereceği kitap, film, yazı olan varsa çok müteşekkir kalırım, daha fazla yürüyen mantık olmak, duygularımı bastırmak istemiyorum, bir adım sonrasını düşünmek, insanları kibarca reddetmek istemiyorum, s**tir git demek ,kendimi sevmek istiyorum.