oyun kavramının dijitalle sınırlandırıldığı bir çağda oyuncaklarla oynamayan bir nesil yetişiyor. zihinsel gelişimin olduğu çağda yaratıcılığını geliştirmek yerine eline verilen telefonla oyundaki aşamaları geçiyor ve zeki oduğu etiketi yapıştırılıyor. sonuç: bilgili ama yaratıcılıktan uzak işlevsel bir nesil.
çocuklar sağlıklı beslenmiyor. okul çağındaki çocuk için gelişimin en önemli etmeni olan beslenme sağlıktan yoksun bir şekilde yapılıyor.en basitinden sabahları kahvaltı yapmak yerine börekçi dükkanlarından alınan hamurla geçiştiriliyor( her sabah börekçi dükkanı içindeki çocukları gördükçe acıyorum). öğlenleri ise fast food denen yüksek fruktozlu mısır şurubu ürünleri ve sonuç: erkeklerde liseye geçmeden çıkan sakal ya da kızlarda ortaokula geçmeden olan menarş

ailelere sorsak, bir çoğu bilinçlidir çocuk yetiştirme konusunda. kitaplar okumuş, kurslara gitmiştir, sertifikaları vardır ellerinde. aslında kabahat teknolojinin gelişmesi, metropol yaşamı gibi görünüyor ama değil. tek suçlu bencil ebeveynlerdir.

edit: yazdıklarıma baktığımda kendimi nerede o eski ramazancılar gibi hissettim.