film son derece itici bir baş karakterin baya taciz olarak nitelenecek şekilde esas kızı takip etmesi oturduğu kafede direk masaya oturması ve bilimum anlamsız vandallık yapması ile başlıyor. sağır ve dilsiz olan baş karakter barfi bazılarımıza ilk etapta tatlı, küçük yaramaz, seni gidi hınzır kategorilerinden fırlamışça gelse de çok geçmeden basitliği, hadsizliği ile antipatimizi hemen kazanıveriyor. filmde beni etkileyen tek şey otistik kızı oynayan oyuncuydu. gerçekten harika bir oyunculuk. onun dışında eğer istenen naif bir aşk hikayesi ise kralı bizim yeşilçam filmlerinde var. bu bollywood bizim geçtiğimiz yeşilçam dönemini yeni yeni atlatıyor sanırım. bilemiyorum altan bilemiyorum.