can sıkıntısı ve acıya yaptığı tanımlardan bahsetmek gerektiğini düşündüğüm alman filozof.
" öyleyse yaşam, can sıkıntısı ile acının arasında sallanarak gidip gelendir." yani maslow teorisindeki ilk üç basamağı tamamlayan veya üstüne çıkabilen insanlar can sıkıntısı çekmeye, altında kalanlar ise acıya mahkumdur.

biraz daha açmak gerekirse onun "can sıkıntısı" tanımı daha çok geçimini sağlayabilen, rahat bir hayat sürenler için geçerlidir. schopenhauer, bu gruptaki insanların davranışlarını, yaşamlarını iyi incelemiş ve şu sonuca varmıştır. can sıkıntısından kurtulmanın yegane yolu gezmek, eğlenmek, içki partilerine katılmak ya da sevişmek değil yalnız kalmaktır. yalnız kalabilmektir. eğer her yalnız kalmanda birini arıyorsan, konuşmak istiyorsan -whatsapp- , kendinle saatlerce zaman geçiremiyorsan -mastürbasyon değil bu-, illa birileriyle bir şeyler paylaşmak istiyorsan-instagram,tweet- sen maalesef can sıkıntısına yenik düşmüş birisin. kısaca istatistiksin. hayatının merkezi, en değerlin başka şeyler olmuş demektir. schopenhauer bir yazısında -sanırım aforizmalarda vardı- bu konuda daha ileriye gitmiş ve gençlere yalnız kalabilme eğitimi verilmelidir deme cesaretini göstermiştir.

acı ise bildiğimiz acı. geçimini sağlayamayanların bu kısır döngüde çırpınmaları ve düşünmeye, düşünce üretmeye zaman bulamamaları problemi.

büyük adam.