başka dünyaların ^:batı^ sinema yoluyla insanımızın hareketine tavrına duruşuna nasıl yansıdığıyla ilgili bölüm akılda kalıcıdır. artık türk insanını betimleyen cansız modeller çürümeye yüz tutmuş, yerini batılı modern duruşlarıyla yeni vitrin mankenleri almıştır.
bu ve birçok yan düşünceyi romanın alanına çekmekten korkmayan pamuk'un "ben başka türlü bir roman yazacağım." diyerek girdiği yolun meyvesidir.
ayrıca kitapta çizilen rüya portresinin eleştirel bir bakışla oluşturulduğunu düşünürüm hep, bir bölümde "... seni severdim." diye diye zihninde küçük an'lar biriktiren galip yeri geldiğinde hiç hoşlanmadığı polisiye romanları rüya'nın nasıl da bayılarak okuduğunu hafif küçümseyici bir dille belirtmekten çekinmez. hatırladığım kadarıyla darmin hadzibegovic tarafından hazırlanan "kara kitap'ın sırları"nda orhan pamuk, rüyanın bu özelliklerini sıralarken onu fazlaca romantik bir devrimciliğin içinde yaşayan bir kadın gibi düşünmüştür.