örgütlenmenin yasak olduğu, engellendiği ve hoş karşılanmadığı bir toplumda yaşıyoruz. sadece devletin veya zaten muktedir olanların örgütlenmesine izin var. patronlar örgütlenebilir ama işçiler örgütlenemez, hem engel olunur hem de hoş karşılanmaz.

devlet kürtleri öldürüyor. hükümet(ler) kürtlerin silahlanmasından ve terör eylemleri yapmasından faydalanıyor. kürt olmayanlar "terörist" diye buna göz yumuyor, görmezden geliyor. başka başka eşitsizliklerle tarif edilebilecek çatışmalar kürt-türk çatışmasına dönüşüyor hızla. yüzyılın başında kürtleşenlerle türkleşenlerin ermenileşenleri öldürdüğü, fırsat buldukça da alevilerin öldürüldüğü bir toplumda şimdi de kürtlerin öldürülmesi çok acayibimize gitmiyor. sonuçta, nefretin toplumun kurucu duygusu haline geldiği bir toplumda yaşıyoruz. sadece nefrete örgütleniyoruz.