Türkiye'nin önemli sorunlarındandır ve bence bu sorunu aşmak için ancak hakaret dahil her şeyin içine alınarak alanının genişletilebileceği özgürlüktür. Neden böyle söylüyorum? Çünkü hakaret kendi kendini itibarsızlaştıran bir ifade biçimidir. Yani hakaret eden insan, cevap verilmeden kendi gürültüsüne bırakılsa, kendi sessizliğinde boğulmuş da olur. Bunun en betimleyici ve sinematografik örneklerinden biri 12 Angry Men'de sunulmuştur . Yani aslında hakaret cezalandırılarak muteber kılınıyor.

Burada en önemli ayrımın tahkir (hakir/küçük görme/düşürme, méprisant) ile tahrik (harekete/eyleme geçirme/gütme, provocateur) arasında olduğunu düşünüyorum. Yani biri bu fikre çıkıp diyebilir ki insanları linç eden ırkçı ayrımcı söylemlere de mi prim verilecek. Bu noktada söylem/eylem ayrımını yapmak daha kolay olacaktır. Yani ifade/hakaret ayrımını yapmaktan daha kolaydır. Aksi takdirde insanlar kendilerine çeşitli kutsallar yaratıp bunları dokunulmaz ilan etmeye başladıklarında bu tutum, hakaretleri önlemekten ziyade asıl ifade özgürlüğü kapsamındaki görüşlere zarar vermeye başlıyor ve üzücü olan yine insanlar bunu göremiyorlar.