dawkins kendi "gen" ve bencillik tanımını yaparak girmiş konuya. biz canlıların genlerin yaşam kalım makineleri olduğu gibi ilginç bir düşünce etrafında dönüyor konu. genler sonraki kuşaklara geçmek için kullanıyorlar bizi. tabi bu düşünce beraberinde eşeyli üreme, eşeysiz üreme, her durumda genlerin %50 sinin kaybolması gibi durumların irdelenmesini gerektiriyor. alanla ilgili bilgi az olduğu içinse teoriler yumağı ortaya çıkmış kimi yerlerde teori içinde teori var. öyle teori üretmeye açık bir alan ki okurken birkaç teori benim aklıma da geldi. "eks" kavramının matematiksel olarak anlatılmaya çalışıldığı yerler daha yavaş aktı. karıncalardan kuşlara ve memelilere ilginç bilgiler var kitapta. konu insana geldiğinde (kitabın sonu oluyor) ise "mem" dediği düşüncelerin aktarılmasından bahsediyor yazar. kitabın başında hala evrimi anlamaktan uzak olduğumuzu söylediği için ne kadar anlamsız bulsam da okumaya devam ettim. yani sadece genler değil fikirler de ayakta kalıyor ve bunun da evrimin bir parçası olabileceğini düşünüyor dawkins. din fikrinin böyle güçlü olmasının mem'le ilgili olabileceğini de ekliyor.

genler kimlerin yaşam kalım makineleri? hayatta kalıp ne yapacaklar? "yok olup gidecekse bir gün her yaratılmış, neden bu bitmek tükenmez bilmez yaratılış? sonsuz boşluk en iyisi bence."

yer yer zorlama yer yer belgesel tadında buldum kitabı.