bir millet düşünün ki hepsinin çocuğu süper zeka, iq teslerinin number one'ı, puzzelların dahisi. iş ortamı olsun, arkadaş sohbetleri olsun hepsi birbirinden üstün yetenekli çocuklarının başarılarla dolu hikayelerini duyuyoruz daha doğrusu duymaya maruz kalıyoruz. üstelik çocuk ismini dahi doğru düzgün söyleyemeden.

durumun böyle başladığı düşünülünülerse bırakın ilmin, bilmin ilerlemesini, zihinsel olarak sağlıklı yetiştildiği bile şüphelidir. sonra bu tarz ortamlardan yetişmiş devletin yüksek dereceli memurları karşımıza çıkıyor onlarlada iki kelam edilmiyor zaten üçüncü cümlesi yine beratcan, arda berk, cansucan.

hayır, bu kadar vizyonsuzluk olur mu? hayata olana bitene bakış açıcı evladına göre şekillenebilir mi? gerçekten cevabını bende merak ediyorum ama şahsi kanaatim hiç olmazsa önünüze gelen planı, projeyi önce olumsuz tarafından değerlendirmeyin yeter.
eni sonu o köşeler, koltuklar elinizde kalacakta dur bakalım.