zordur.

ama zorluğunun sebebi türkçe'den değil, bizim dil öğrenmeyi de öğretmeyi de beceremeyişimiz.

açın bakın türkçe dil kitaplarına baştan aşağı gramer kuralı. arkadaş hangimiz dili kurallarıyla öğrendik? hiçbirimiz.

dil taklit yoluyla ezber yapılarak öğrenilir. bunu ailemizden bu şekilde öğrendik değil mi? hiç okuma yazma bilmezken de biz türkçe konuşup anlaşabiliyorduk. okulda sadece sesleri yazıya dökmeyi öğrendik. yoksa biz özneyi de nesneyi de yüklemi de biliyorduk. sadece o isimlerle bilmiyorduk hepsi bu. aynı sistemle yabancılara dil öğretmeye kalkınca onlar da öğrenemiyor tabii, bırak adam "kapı aç" desin, illa -i halini anlamak kullanmak zorunda değil. zamanla duya duya, konuşa konuşa ona alışır zaten.

okuldaki dil eğitiminin kalitesini da-de bağlaçlarının yazımından görebilirsiniz. biz türkçe'yi aileden değil de okuldan öğrenmek zorunda kalsaydık inanın bugün yazmayı geçtim konuşamazdık bile.

aynı şey yabancı dil öğrenimimizde de geçerli. dayıyıorlar grameri past perfectl'er, passive continous'lar. lan bırak adam 3-5 basit cümle kursun. ama yok, sürekli kural sürekli gramer.

he bu her zaman böyle olmamış. osmanlı dönemine bakın, tanzimat'a kadar revaçta olan arapça farsça gibi dillerde şiirler, bilimsel kitaplar yazmış birçok türk. arapça diyorum lan, grameri insanı öldüren arapça'da adamlar astronomi, tıp kitapları yazmışlar. diğer türkler de bu kitapları arapça'dan okumuş.

osmanlı'nın son döneminde galatasaray, istanbul lisesi gibi okul öğrencileri fransızca'dan çatır çatır tercümeler yapmışlar. cumhuriyet'in ilk yıllarında da dil öğrenmek problem olmamış. sonra eğitim sistemini nasıl haşat ettilerse artık akademisyenler bile yabancı dil bilmiyor.

zor dil diye bir şey yok a dostlar. dandik eğitim sistemi var.