-
ne sebeple var olduğunu bilmeyen milyarlarca insan var. ne sebeple var olduğunu bilen var mı tam olarak ? varlığına bir sebep bulma gayreti neden? sebepsizce gülüyorum bazen. bazen ağlıyorum. sebep ? -
90lar esprisi : saç malanmaz taranır.
ölün e mi! -
mesela ben başkasından duyduğum ve sevdiğim bir şeyi, diğer başkalarına anlatırken hep referans veririm.
"ya bizim işte x arkadaş şöyle demişti bir gün....." gibi veya "youreads'te bir adam yazmış
işte şöyle şöyle" falan diye. bence önemlidir yani bu.
şey de olabilir. birisi bir laf söyler hep, onunla özdeşleşmiştir falan mesela o laf, sen de seversin kullanırsın kendi ortamında. ama referans vermelisindir bence. şu şöyle diyor ya çok seviyorum falan diyip gitmelisin o lafın peşinden. böyle bir kural olmalı.
çok ucuz oluyor bazı insanlar mesela. filmlerde falan görüyoruz ya böyle şeyleri, gerçek hayatta da var hakkaten. ben biliyorum mesela başkasından duyduğu lafı prim yapmak için söylüyor falan gözümün içine baka baka. çok üzülüyorum lan sonra ben?
birinden bir şey de çekmedim yani garezim falan veya acım yok bu konuda. sadece arkadaşlarımın laflarının kullanılmasına rastladım bu şekilde. sinirlendiriyor beni işte ne bileyim.
böyle olduğu için de çok sevdiğim şeyleri anlatmıyorum mesela insanlara?? çalacaklar diye. insanlar dediğim yakınlarım dışındaki insanlar.
size de oluyordur belki çok önemli bir bilgi vardır sizde, veya yurtdışı gezinizde öğrendiğiniz bir şey de olabilir. bir müzik vardır özellikle sevdiğiniz kimse bilsin istemediğiniz. -
doldurulmakta hiç zorlanılmayacak olan tahta. -
saçmalamak da aslında doğru sözcükleri dökebilmek için yapılan lisan denemeleri değilmidir?şimdi yaptığım gibi ve yapacaklarımız gibi -
saçmalamakta aslında bir çeşit yorumdur sadece anlam bütünlüğünü korumadan random yazılan kelimelerin bir araya gelmesidir, her okuyucu farklı şeyler anlayabilir, saçmalarken roman yazandır insan -
bebek bekleyen bir çiftin tebrik edilmesini saçma buluyorum, başarı barındıran bir eylem yok ortada.
-tebrikler.......seviştiniz galiba? -
travesti yalnizligi
okulda baslar yalnizlik..mobbing yapanlar sayesinde..ya da sahis kendini kamufle etmek icin baskalarina mobbing yapar..
ergenlik sonrasi cinsel yasamda degisilikler ailenin gözüne carpmaya baslar..aile toplum yüzünden kabullenmekte zorlanir..
aileden kopma evresi gelir niyahet..normal islerde calissada mobbing´e maruz kalir..
ve dönüsüm baslar..
sonunda imamlarin,kari kocalarin.yasli amcalarin, fantezi dünyalarinda yerini alir travesti seks iscimiz..
cocuk dogurabilme imkani olabilmeseydi yalniz kalmazdi belkide.. -
kadınlar yakışıklı buldukları bir ünlüden bahsederken genelde arkadaşları gibi sadece ismini kullanıyorlar;
-geçen koray'ı gördüm nasıl yaşlanmış, hala çok tatlı ama
-!!?....... koray kim ya? nerden tanıyorum?
-kargonun koray işte başka kim olacak?
bana birisinden bahsedilirken sadece isim kullanılıyorsa anormal olduğumdan hayatımda yer alan insanlar aklıma geliyor nedense. ismail türüt'e ismail diyen yok tabi.
edit: ismail eklendi -
ilkokulda 4. ya da 5. sınıftayken ingilizce dersindeydim. bir gün ne olduysa en ön sıradayken (normalde en arkada otururdum) "öğretmeniim 1997 diyebilir misiniz??" demiştim. ama nasıl heyecanlıyım. ingilizcede 100'den sonrasını bilmiyorum. acaba nasıl bir şey diye 1 hafta bu soru kafamın etini yemişti. hatta sırf bu soruyu sormak için oraya oturmuş olabilirim hatırlamıyorum o kadarını.
öğretmen beni çok yanlış anlayıp "diyebiliyorum tabi kaç sene okulunu okudum ben bunun" dedi. oysa ben "can/can't" manasında sormamıştım, rica etmek anlamında öyle kurmuştum cümleyi :(. yoksa biliyordum tabiki söyleyebilirdi... ondan da "tabii ki lelouch, söylerim" deyip söylemesini bekliyordum. içinden de "vay be ne nazik çocuk" diyecekti tabi.
hiç öyle olmadı... söylemedi de zaten 1997 nasıl söyleniyor ingilizcede...
o gün bugündür aklıma gelir bu olay. cümle kurmadan 2 defa düşünürüm. kibarlığın dozunu ayarlarım.
:(
not: one thousand nine hundreds ninety seven
not2: nineteen ninety seven