çok çok kötü bir orhan pamuk kitabı. çok iyi başlamıştı oysa. usta-çırak ilişkisi, baş karakterin küçük dünyasındaki çeşitlilik, kuyuculuk mesleğinin ince ince işlenmesi...

ama ortalarına doğru çok bozdu. o kadar çok bozdu ki, bu kadar da bozmaz herhalde demiştim, ama o kadar bozdu. bir ara orhan pamuk, orhan pamuk olmaktan çıkıp ahmet ümit olmaya çalışmıştı hatta. ki ben ahmet ümit severim. ama ahmet ümit ahmet ümit'tir, orhan pamuk da orhan pamuk.

kitabı yazarken orhan pamuk ortalarına geldi ve sanırım sonrasında ne yapacağını bilemedi. "e buraya kadar geldik tamamlamazsak ayıp olur" dedi ve böyle bir son yazdı diye düşünebilirsiniz. olağan.

neticede yakışmadı orhan pamuk'a böyle bir kitap. çok iyi başlayan bir kitap ancak böyle kötü bitirilebilirdi.