yoga ve ben
yıllardır içime sığmayan tarifi zor bir huzur var içimde. zaman zaman hayat akısında bu deneyimden uzaklaştığım anlarda olsa genel olarak bu huzurun muazzam hazında yaşıyorum. işte ben yogayı hayatıma almaya karar verdikten sonra huzur katsayım arttı.
kendimi bildim bileli demeyeceğim çünkü kendini bilmenin ne kadar zor bir deneyim olduğunun farkındalığındayım. insanoğlunun kendini tam anlamıyla hiçbir zaman bilemeyeceği görüşündeyim, ancak bilmeye başlayabilir. anılarımı hatırladığım zamanlardan beri desem sanırım yerinde bir ifade olur; içimde hep bir boşluk, çocukluk yıllarımda çok başarılı olsam da bir amaçsızlık, neden başarılı olduğunu ya da olmak istediğini bilmemek, buluğ çağlarımda başarılarımdan da uzaklaşarak daha çok kendini bilmezlik, sistemin içinde kaybolmuşluk… ben yogayı öğrenmeye karar verene kadar sürdü.
yoga nedir, ilk ne zaman duydum, nasıl tanıştım diye size söyleyemiyorum çünkü hatırlamıyorum sanki o hep içimde vardı, benim sporcu kişiliğimden asanaları, gün geçtikçe değişen ve gelişen yeme alışkanlıklarım, çevremde gözlem yapmam, insan analizleriyle ilgilenmem, disiplinli ve olumlu düşünen kişiliğim, yoga felsefesini, içimde, hayatımda zaten yaşıyordum bir yoga felsefesi olduğunu bile bilmeden…
küçük bir şehir olan hatay’da yaşadığım için tabii ki kursunu bulmak çok zordu fakat birkaç sene önce buldum ve gittim ancak yoganın bu olmadığını biliyordum sanki ben bunu zaten çok iyi biliyormuşum da bana dersi veren eğitmenin sadece doksan dakikayı doldurmak için dersi verdiğini düşündüm. başka bir yer olduğunu öğrendim ve o kursunda sadece derin düşünme üzerine yoğunlaştığını fark edip, yoganın tüm hayat üzerinde etkisi olduğunu hissederek bunu bu kadar minimalize etmelerini kaldıramadım ve aradığımı hatay’da bulamayacağımı anladım.
kendi çabalarımla ve araştırmalarımla internetten yaptığım yogayı daha çok öğrenmeye çalıştım. bazı çevrimiçi kurslara da başvurarak asanalarımı geliştirdim. sanskrit dilinde yoga kelimesinin birleştirmek, bir araya gelme, birlik, yöntem anlamlarında kullanıldığını öğrendiğimde ve biraz daha felsefenin içine girdiğimde, hayatımın zaten gün geçtikçe farkında olmadan bu doğrultuda kaydığını anladım. önceleri sadece hayal ediyordum profesyonelleştirmeyi ama albert einstein’inda söylediği gibi değil midir hayat ; ’hayal gücü her şey demektir, hayal gücü bilgiden bile daha önemlidir.’ hayalimi gerçekleştirmeye adım atmak için karar verdiğim 2016 yılının ağustos ayında kendime göre bir eğitim buldum ve peşinden gitmek için tekdüze olan şirket hayatıma son vererek ve tabii ki ailemin desteğiyle türkiye’nin ilk ve tek kapsamlı yoga eğitmeni olan alper bayraktar ile uzun bir kamp sonucu büyük farkındalık ve aydınlanma ile bu yolun benim yolum olduğunu daha çok anladım. kamp bitiminde her şeyin yeni başladığının muhteşem dürtüsüyle ve dinginliğiyle döndüm.

şunu biliyorum, ben yogayı seçmedim, sevdiğim için başlamadım ben zaten onun bedenleşmiş hali ve felsefesiyim yıllarca içimden çıkmayı beklemiş ilk fırsatta patlamış bir ışık gibi.
artık çabasında olduğum durum, her canlıda var olan ahamkarı en aza indirgemek ve tüm dinlerin başı olarak gördüğüm bu hayat felsefesi yogayı sadece ders zamanlarımda değil hayatın her anında her geçen gün hakkını vererek uygulayabilmek. bir yogini olamam belki ama yogini olma yolunda her gün ilerleyeceğim. ya da hayal etmek güç değil miydi? o zaman mesajım hayallerinin peşinden giden herkese ve dünyaya yayılsın, umarım bir gün yogini olabilirim.
evrenin bana hediyesi yoga ile namaste