disney her animasyon filminde farklı bir kültüre konuk ediyor seyircileri. meksika'da geçen bu hikâyede de başlangıcının azteklere dayandığı düşünülen ölüler günü ve bu yerel inançta ölümden sonrası arka fonu oluştururken; aile bağları ile hayallerinin peşinden koşmak arasında kalan bir çocuk başkahramanımız. dışarıdan kıpır kıpır ve neşeli içlerinde duygusal ve hüzünlü, müziklerinde de duygularını uç noktalarda yaşayan latin amerika insanının güzel yansımaları var filmde. juan rulfo ve gabriel garcia marquez'in eserleri koşunan ve iskelet hâlinde hayatlarına devam eden ölülerde yansıma buluyor adeta. ayrıca bir sürpriz karakter var ölüler arasında: frida kahlo. meksika ile amerika arasına duvarlar örmek isteyen bir başkana inat bu film amerikan çocukları ile meksika çocukları arasında bir köprü kurmuştur sanıyorum...