iyi ve kötü olmak üzere en az iki gruba ayrılabilecek tecrübelerdir. iyilerin güzelliği kişiye özel kalsın.. gerçekçi ve dürüst bir insan olarak en kötülerinin bazılarından dem vurmak gerekirse: (alt taraf ciddi seviyede karamsarlık ve hayat gerçekleri içerir)

- bir yalana inanmanın her zaman basit bir aptallık göstergesi değil, bazen, bin doğruda bulunabilecek mutluluktan fazlasını vereceği için yapılmış bilinçli bir tercih olabileceğini anlayacaksınız
- bazı anlarda gerizekalı taklidi yapmanın, o an için yapılabilecek en zekice hareket olduğunu anlayacaksınız
- birini ikinci kez affetmenin çok da iyi bir fikir olmadığını, bunu yaparak aslında ona 'üçüncüye de hazırım' mesajı verdiğinizi fark edeceksiniz
- ne kadar ilişki yaşarsanız yaşayın, asla unutamayacağınız en az bir kişi sizinle mezara kadar gidecek
- yaşadıklarınız sizin için değerli olan şeylerde sürekli değişikliklere sebep olacak ve gözlemlediğiniz birçok kişinin aslında ne kadar da boş şeylerle uğraşıyor olduğunu anlayacaksınız
- her insanın gerçekten söz veremeyeceğini, söz vermenin göt vermeye benzemediğini ve her yeminin yürekten edilmediğini daha iyi anlayacaksınız
- gün gelecek karşınızdaki insanın, yalan söyleyebilmek için gerekli olan ciddi bir zeka ve güçlü bir hafıza gibi iki ana özelliğe sahip olmamasına rağmen, karşınızda nasıl çırpındığına tanık olarak gülümseyeceksiniz
- bazı insanlara bir şey anlatmaya çalışmanın, önüne et parçası atılmış bir aslana, sözler ve el hareketleriyle onu asla yememesi gerektiğini anlatmaya çalışmak kadar boş bir çaba olduğunu fark edeceksiniz
- iyiliğin karşılığı her zaman iyilik olmayacak ve gün gelecek iyiliklerinizin ne kadar çabuk unutulabildiğine şaşıracaksınız
- 'asla' kelimesinin sonsuzluk ifade eden bir kelime değil, 'belirli bir süreye kadar asla'nın kısaltılmış hali olduğunu anlayacaksınız
- bir zamanlar her sözünüze ne kadar da aynı fikirde olduğunu vurgulayan cümleciklerle eşlik eden bir insan, gün gelecek ondan duymayı hayal dahi edemeyeceğiniz bir sözle karşınızda olacak
- ne kadar arkadaşınız, eşiniz, dostunuz olursa olsun, en zor anınızda çekirdek aileniz dışındakiler yalan olacak
- cebinizde metelik kalmadığında, yardım isteyebileceğiniz herkes bir anda fakirleşmiş olacak tıpkı telefonuna ihtiyaç duyduğunuz birinin şarjının genelde bitmek üzere olduğu gibi
- ve bir gün hayallerinize, ideallerinize ulaşıp, 'hep olmak istediğiniz yer'e geldiğinizde, çevrenizdekilerin değişimlerini, kaypaklıklarını, balık hafızalarını, yüzsüzlüklerini, yavşaklıklarını hayretle izleyecek, 'insan' denilen canlının gerçekte nasıl bir tür olduğunu anlayacak ve onlar adına insanlığınızdan utanacaksınız..

sonra her şeye ve herkese gülüp geçeceksiniz ve mutluluk perdesi sonsuza dek aralanacak..