özel bir hastanenin finans bölümünde çalışıyorum. envayi çeşit işlem dolayısıyla çok geniş fiyat yelpazesi var bu işlemlerin. geçenlerde yaşlı bir amca geldi.güler yüzlü, kibar bir beyfendi, eşinin 30 gündür hastanede yattığını, bir ameliyat daha olması gerektiğini söyledi. fiyat detaylarını konuşmak için geldiğini düşünürken, taaa en derinden "oğlum" diye biraz ürkek, biraz çekingen biraz da mahçup bir ses geldi amcamdan. karısının ameliyat olması gerektiğini fakat bir ameliyatın daha masraflarını karşılayamayacaklarını söyledi başı öne eğik şekilde. "ama" diye de ekledi; "siz ameliyatı yapın ben temizlik yaparım, borcum bitene kadar çalışırım" dedi. gözleri parlıyordu ve umutlu olduğu gözlerinden belli oluyordu.
hayat çok acımasız malesef, asla adil değil.
o günden sonra doktorluğun ( yardıma ihtiyacı olan o kadar insan varken para için yapılan doktorluğun) etik olup olmadığını düşünür dururum.