muhteşem fikirleri olan ancak bunları anlatmakta oldukça zorlanan şimdiye kadar okuduğum bilim-kurgu yazarları içinde en orjinal dünyayı yaratabilmiş, hüzünlü ve hayatta kalma temasını her kitabında vurgulayan yazar. gibson ile ilk defa matrix avcısı (!) kitabıyla tanıştım. the matrix filmini yeni izlediğim dönemlerde korsan kitapçının yanından geçerken 'matrix' yazısı gözüme çarptı. durdum ve kitabı yerden alarak inceledim. altın kitapların pazarlama taktiği olarak iğranç bir kapak tasarımı ve the matrix'in etinden sütünden yararlanmaya çalışıldığı izlenimi o kadar barizdi ki.. neyse, bütün tereddütlere karşılık aldım kitabı.. ve okudum. çok net bir şekilde hiçbir bok anlamadım. case diye bir adam vardı bir kadın onu buldu bir şeyler yaptılar, sprawl'a gittiler -orası neresi ki?-, lisa nasıl öldü? bama falan vardı, ısılköpük ne ki? yazıyla haşırneşir biri olarak nasıl yani dedim kendi kendime.. kitabı fırlatıp atmak geldi içimden. yazara küfür ettim, çevirmene küfür ettim hatta korsan satıcıya bile küfür ettim. ancak kitabı bir türlü bırakamadım. içinde bir şey vardı. gibson çok acayip bir dünyadan bahsediyordu. bölük pörçük ve karmakarışık verdiği bütün ayrıntılar muhteşem bir dünyanın bir adım ötede olduğunu gösteriyordu. şifreyi çözebilirsem bu dünyanın içine girebilecektim. ancak gibson hem dilde hem de kurguda öyle bir karmaşıklık yaratmıştı ki.. bir kere daha okudum ve olaylar, insanlar, mekanlar yerli yerine oturmaya başladı. sprawl'ın neresi olduğundan case'in ne yaptığına mute'nin amacının ne olduğu çıktı meydana. size şunu söyleyebilirim ki gibson muhteşem fikirleri olan bir yazar. bu dünyanın kapısında oyalanabiliyorsunuz ancak içeri girdiğinizde gördüğünüz şey etkilenmeden duramayacağınız siber-uzay olacak.. neuromancer'ın devamı count zero'da da aynı durumu yaşayacaksınız.. serinin son kitabı mona lisa overdrive'da da..
sonuç; gibson sabır isteyen bir yazar...