okulda izlediğimiz ilk film. yurt odama posterini astim o kadar beğenmiştim filmi.
kapitalizmi ve eğitim sistemini eleştiren ama ikisinden de tamamen kaçılamayacağını anlatan güzel bi film. çocukların doğada yaşamayı öğrenmesi, özellikle din, seks gibi günümüz tabularından arındırılmış yetiştirilmeleri beni çok etkiledi. ama bir yandan da olması gereken bu mu? ya da böyle bir yaşam sürmek mümkün mü? sorularını da sorgulattı.
en çok etkilendiğim sahnelerden biri kızın çatıdan düştükten sonra bile babasına hiçbir şekilde kızmaması, isyan etmemesi oldu. gerçek sevgiyle ve dürüstlükle yetiştirilmenin nasıl güzel bi şey olduğunu da fark ettirmeden bize anlattı. kendimi bir kaç hafta sorgulamamı sağladı, sweet child o mine benim için çok özel bi parçaydı daha da güzelleşti.