1. en korktuğum şeylerden biridir. gittikçe ruhsuzlaşmak gibi bir şey bu. düşünsenize olması gerekenden daha az önemsediğinizi her şeyi, ruhsuzlaştığınızı. birinin ölmesine olması gerekenden daha az üzüldüğünüzü. sizi buna iten şey aslında öncesinde yaşadığınız daha zor şeylerdir muhtemelen. her yerde bombalar patlarken biz buna alışıyoruz artık. ruhsuzlaşıyoruz kısacası. bir yakınım öldüğünde olması gerekenden daha az üzüleceğim diye korkuyorum ben. buna güçlü durmak denemez çünkü. tüm dünya böyle bir durumla karşı karşıya değil mi aslında? en çok korktuğum durum bu benim. ya hepimiz ruhsuzlaşırsak ve böyle hissiz bireyler haline gelirsek?
  2. kendi akıl sağlığımız için belki bir süre olmamız gerekendir :(
  3. kontrol etmemiz gereken eylemdir.
    ara sıra da tavsiye edilen eylemdir.
  4. anlamadigim olay, aksine öfke hislerim okadar artmaya basladi ki, etrafimdaki insanlarin bu hislerimden dolayi havaya ucacaklarini hissediyorum nerdeyse.
  5. bir dönem aşırı hissetmenin sonucunda meydana gelen lanet.. bir de dış etkenler var tabi.
  6. kişisel olarak üstesinden gelebileceğimize biraz inansam da toplumsal olarak bu yolda olduğumuz daha bir gerçek.
  7. sebepsizce gelir, her şey normalmiş gibi davranırsın. ama fark edersin ki hiçbir şeye üzülmüyorsun, hiçbir şeye tepki veremiyorsun.
    ben bunu tekrar, tekrar ve tekrar yaşayıp duruyorum. "fazla hissetmekten hissizleşmek sonra belli süre hissiz kalma evresi, ardından gelen his yoğunluğu" sirkülasyonu hayatıma çivilenmiş durumda.
    bu durumla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum.
  8. yaşadığımız bu ülkede, bu kanlı coğrafyada her gün artık adını değil sadece sayılarını duyduğumuz çoluk çocuk genç yaşlı insanlarımızın ölümünü, tecavüzleri, küçücük bedenlere yapılan hayvanlıkları bile şaşırmadan izler hale geldikten sonra hala hissedebiliyor olmamız, hissediyorum diyebilmek şaşırtıcı olurdu. evet hissizleştik... sen, ben, o, hepimiz, ne birbirimizi ne de kendimizi ne de yaşadığımızı hissediyoruz...
    (bkz: kafamı hissetmiyorum)
  9. olayların yoğunluğu o kadar fazladır ki artık vücut/ruh hiçbir tepki veremez hale gelir.
    (bkz: uyuşmak)
  10. üst üste milyon defa hayal kırıklığına uğradıktan sonra yaşanması kaçınılmaz durum. artık ağzıyla kuş tutsa insanlar, hevesiniz kırıldıysa hiçbir şey hissedemiyorsunuz.