1. 10 gün ortalarda yoktu bugün yarım saat arayla ikinci turunu atıyor, ne mani, ne ezgi, ne ritm hiç biri yok. dandandan vuruyor, ortada bir rant var ve bu rant kolay kolay bitmeyeceğe benziyor ama sabah gazetesi çıkar manşetten "acısıyla tatlısıyla bir gelenek son buluyor" diyerek ramazan davulunun artık çalınmayacağını haber verirse; o gün yozgatlı bekir amca, çankırılı yusuf dayı, erzurumlu hilmi enişte ağız birliği etmişcesine davulun gereksizliğinden dem vuracak ya, işte ben ona yanıyorum.
  2. bahşiş toplamaya gelince insanlar ya kapılarını açmıyor yada tongaya düşüp gönülsüz para veriyorlar davulcu da bunun bilincinde olduğu için intikam alırcasına "kalkın lan amıngoduklarım" dercesine vuruyor tokmağını. vaktiyle sinemada da yer göstericiler vardı, elinde bir fener yeri gösterir haraç toplar gibi cepteki bütün bozukluğu indirirlerdi. hatta grup vitamin'in yer gösterici cezmi adında bir şarkısına da konu olmuştur. ice ice baby, ay ay cezmiş olmuştur.

    sözlerden bir kuple paylaşalım;

    cezmi bu, tanıyor marylin monroesunu, rockysini, rambosunu, indana jonesunu
    az film seyretmemiş, ezberlemiş hepsini
    bahşiş az ise yer göstermez, attırmayın tepesini

    ramazan davulcusunda da öncelik hizmet vs değil tıpkı düğün fotoğrafçısı, garsonu, gelin başı, damat traşı ayağına yapılan vatandaş nasıl düdüklenir şeklinde yaşadığımız halkalardan biri, bu meret bir de üstüne gece uyandırıyor. haa "davulcu bey, sayenizde sahura kalktık emeğinize sağlık" şeklinde teşekkür eden vatandaş var ise onları da can-ı gönülden tebrik ederim. gelenekler onların sayesinde ayakta ama ben yokum arkadaş.