itmez. itse yerimizde duramayiz :) isin asli bircok kisi boyle dusunuyor. bi tuyo vermek isterim. bir zamanlar anadolu'da filminde farkettigim bisey var. sesler sahnelere gore baskin veya boguk geliyor. hangi karakter acisindan yaklasmanizi istiyorsa onun icin onemli olan ses baskin geliyor.

filmden ornek!---- spoiler ----!

cenaze ile hastaneye gelinme sahnesinde polisler kadrajdayken halkin sesi baskin oluyor. firat tanis kadrajdayken halkin sesi boguklasiyor. anlasilmaz oluyor.

!---- spoiler ----!

sahneler de o karakterin o sirada kendi varolusunu, hissettiklerini yansitmasi; yani kendinizi tekrar o karaktermis gibi hissetmeniz, konumlandirmaniz icin yapiliyor.

tabi o ruzgarli yaprak ucmali sahneler sizi ve karakteri daha fazla romantize ederek karakterin varlik sinirlarina "yumusakca" itiyor.

sanat filmleri iyidir guzeldir. itmez itse yerimizde duramayiz. :)