aslında bakarsanız sekülerizmle doğrudan ilintili bir mevzudur bu. laik türk cumhuriyeti olduğumuzdan beri arap hayranlığı ve arap karşıtlığı ile varlık gösteriyor olmamız bazı kültürel öğelerin türklükten atılmasına ya da müslümanlıkça gaspedilmesine neden oluyor. mesela sufilikte bahsi geçen yemek ritüelleri vardır. hü'ler çekilir okunur dualar edilir. adabı vardır kaşıkları kazanları, aşçıbaşının heykeli bile dikilmişliği vardır. 2-3 saatlik yemek seansları da vardır. matbah'ın kudsiyetinde yemek de vardır. dergaha gelen ciddi zamanını mutfakta geçirir. yemek kültürünün düşünemeyeceğimiz kadar incelikleri vardır. velhasıl sufiliği, mevlanayı türk kültüründen çekip atalım mı? rumdur, farstır mı diyelim.

bence türk diyarının her öğesi bizimdir. ne islamcılarca gasp edilmesi ne de sekülerlerce reddedilmesi doğru değildir. toplumun tarih birikimi bir takım zümrelerin tekelinde olamaz. anadolu insanının inanç kültürü de yemek kültürü de, doğumdan ölüme kadar her türlü ihtiyacı karşılayacak donanımı da bulunmaktadır. sahip çıkarsak deniz derya buluruz.