-
bir gün karşına o çıkacak umudunun içinde hep olmasıdır bu sebep. o kim bilmiyorsun, belki hiç çıkmayacak karşına. o olmadan ölüp gideceksin. yahut sen birisi için o sun. düşünsene birinin bütün yaşama umudu sensin. sen yaşamazsan hiç tanımadığın ama seninle tanışmak uğruna yaşayan bir insanın umutlarını çalmış olursun. o ölene dek anlayamaz bunu lakin, anlayamamış olması da yaptığın terbiyesizliği kabul edilebilir kılmaz. umut ol ki umudun olsun. sev ki sevil diye devam eder gider. bahar geldi bak. çık tomurcuk açan çiçeklere bir bak. -
insan olmak -
Bazen meydan okumak olabilir.
affınıza sığınarak -
basligi gounce, zaten simdiye kadar sorguladigim bir sey oldugu icin hakkinda zorlanmadan yazabilecegimi dusunuyorum. gerci oyle uzunca yazacak bir sey de yok. bazi zamanlar kisa sureligine de olsa kendimi detaylarda kaybedip, belli seylerle ugrasinca sanki yasamaya deger bazi sebepler bulmus gibi hissediyorum. sonra tum bu ugraslarin aslinda o surekli otelemeye calisip, girdabindan kurtulmaya calistigim anlamsizligi az da olsa unutma cabasi oldugunu farkedince, hersey birden siradan ve gereksiz geliyor. bundan olsa gerek, herhangi bir sebep bu dayanilmasi pekte kolay olmayan hayati yasanir kilmaya yetmeyecek gibi. boyle dusunen insana, ne demeye yasiyorsun diye sorarlar haliyle. ki bence guzel soru. ama her soruya da cevap vermek gibi bi derdi de olmamali insanin.
bir sebep, binbir sebep,
var biraz da sen sebeplen. -
(bkz: doğmak) -
var öyle bir sebebim , sıfırı tüketince son çare buna sarıldım. çocuklar ölümlerden kurtarmak istiyorum bunun uğran ölmek bunun için yaşamak istiyorum. -
hayaller!
*hayallerim. -
sadece ailem. -
bir erkek için sevdiği kadının boynuna gömülüp kalmak,
bir kadın için kendi bebeğinin koynuna gömülüp kalmak. -
çocuklardır bana göre.insana,insanlığa dair umudumu yitirmeme tek engel çocuklar.nazım hikmet'in dediği gibi;
"çocuklar dünyayı alacak elimizden, ölümsüz ağaçlar dikecekler."