büyük yazar peyami safa 9. hariciye koğuşunda
"yalan" kavramını öyle güzel ifade eder ki; işte bunun için sizin içinizden geçirip anlatamadıklarınızı yahut yeterince anlatamadıklarınızı anlattıkları için yazarlar hep var olmalılar ve kitaplar da....

sevdiği yalan söylemiştir:

nüzhet bana yalan söyledi..
...öyle bir yaşta idim ve öyle mizaçta idim ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki, yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum. yalana herşey isyan etmelidir. eşya bile: damlardan kiremitler uçmalıdır, ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır, camlar kırılmalıdır, hatta yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır filan... zavallı mürahik...

nüzhet bana yalan söyledi...

yazar der ki; dünyanın hiçbir nüzhet'i yalan söylememelidir.

bunun üzerine ne denir ki...