ömrümün 6 ayını başkenti vitoria da geçirdiğim bölge
kafamda yüksek refah seviyesi, düşük suç oranları ve huzur olarak kalmış
kelimenin tam anlamıyla keyif pezevengi halkı
pazar tatil
aksam 7de publar hariç her yer kapanır
öğle siesta 4 saate kadar çıkabilir
gece 12 ye kadar sokaklar yaşlıların
sabaha kadar gençlerin
huzurun getirdiği huzursuzluğun tarifi yok yalnız
basque dili unutulmaya yüz tutmuş durumda
selamlaşmalar hariç bileni yok
bir öğretim politikası olarak dil ilk öğretim düzeyinde zorunlu ders haline getirilmişti
2011 de bıraktığımda şehir ve bölge böyleydi
şimdi nasıldır bilmem ve geri dönmeyi de hiç düşünmüyorum