"çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi değilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum karanlık kuyulara
kimse duymuyor çığlıklarımı
duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor
bense insanların bu ilgisizliği karşısında ilgiye susamışım
ümidimi yitirmişim
biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim
arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim her şeye
veda edeceğim."

dedi, ve ona ümidini kaybettiren ilgisizliklerin, karanlıkların içinde kayboluşunun izinden giderek bırakıverdi kendini dünya boşluğuna. kalsa mıydı sahi bu tamamı düzenbazlıklarla cirit atan dünyanın kokuşmuş vakitlerinde?