yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla,
yaşlanmak hoş değil, duvarlara baka baka.
bir dost göz arayışıyla,
saat tıkırtısıyla….
korkmam geçinip gideriz biz mutlulukla,
ama;
“günün aydın, akşamın iyi olsun” diyen biri olmalı.
bir telefon çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
yoksa, zor değil, hiç zor değil,
demli çayı bardakta karıştırıp,
bir başına yudumlamak doyasıya.
ama; “çaya kaç şeker alırsın?”
diye soran bir ses olmalı ya ara sıra…

can yücel