paradokslar yaşatan ülke.
nobel ödulunu aldıktan sonraki demeclerini takip ettim aziz sancar'ın. bakın ne diyor :

"türkiye'de siyasi kararsızlıktan bahsediyorsunuz. beni çok üzüyor. o bakımdan türk basınını okumuyorum. okusam o kadar moralim bozuluyor ki doğru dürüst araştırma yapamıyorum. başka yabancı haberlerde bile haber görünce türkiye deyince mutlaka kötü haberdir diye onları bile geçiyorum. "

bu ülkede bilim yapamazsınız. ülke gündemi, vicdanı olan herkesi meşgul eder ve çalışacak moral kalmaz. amerika'da dahi olsanız pesinizi bırakmaz. görmezden gelirseniz iyi çalışarak hedeflerinizi gerceklestirirsiniz.

görmezden gelirseniz bu sizi duyarsız ve vicdansız yapacaktır üstelik yaptığınız işlerin de bi anlamı kalmaz. çocuk tecavuzleri, kadın cinayetleri, fislemeler, bombalar, terör ve ahlaksizligin olduğu bir yerde ne anlamı olur laboratuara girmenin, kitap başında zaman geçirmenin. hadi görmezden gel bakalım. çocukluk arkadaşın resim öğretmenliğini bitirsin, atanamasın. sevdiği kızla evlenebilmek için polis olsun mecburen. iğdır da bir terör saldırısı. hepsi bitti.
görmezden gel bakalım. günlerce aglamadan dur bakalım. makale taramaya devam et.
bu ülke bir vampir gibi. insanın tüm kanını emiyor gündemi ve rezaletiyle. ne hobilerinizin bir anlamı kalıyor ne de yapacağınız bilimin.
amerika da bile olsanız calisabilmeniz için türkiye ile ilgili haberleri geçmeniz lazım. aziz sancar öyle diyor.
peki ya tüm bunlara kafa yorsak, tepki gostersek, takip etsek.
o zaman da yaşamak denilen şeyi iskalamis oluyoruz.
al sana paradoks.
he canım ırmağının akışına ölürem...
bu ülkede yapılabilecek en kolay ve ucuz şey zaten.
bi yaşa bakalım hele...