ölen annesi için yazdığı ağıt şöyledir;

"sana çok yakışan güzel giysilerinle canlanıyorsun gözümde,yüreğimde gömülü o kendine has tebessümle gülümsüyorum.

bir zamanlar,daha ben dünyaya gelmeden yaşadığın noel road karşımda uzanıyor.dudaklarından eksilmeyen tebessümde o yolda yürüyüşünü,köşeyi dönüşünü hayal ediyorum.

pek çok şey eskisi gibi,pek çok şeyse bambaşka.hayat böyle anne.bana hep dediğin gibi"roma bir günde inşa edilmedi."yse eğer,belkide doğduğumuz günden ölene değin en hayati şeyleri benliğimizin derinliklerinde taşıyoruz.yani,senin bundan elli yıl önünde otururken taşıyorum.ve resimlerim bir yerlerden geldiyse eğer,bu yerin seninle benim aramda,o zamanla bu zaman arasında olduğuna inanıyorum."

sonsuz huzur seninle olsun üstad.

düzeltme : bir youser tarafından bu paragrafları annesi için değil, oğlu ile birlikte ölen eşine yazdığını öğrendim.doğru bildiğim yanlışlardan biri daha yıkıldı.