"biz arzulanana değil arzulamanın kendisine âşığızdır." -nietzsche

aslında bu zaten normal aşklarda da böyledir; fakat insan, içinde hissettiği boşluktan ne kadar fazla kaçmak istiyorsa, duyguları ne kadar sahteyse o kadar abartarak yaşamaya çalışır; hislerini takıntı haline getirebilir veya hissetmediği sözler sarf edebilir.

sadece aşk da değil, herhangi bir duygusunu fazla coşkuyla sahiplenmiş biri görürseniz bilin ki o kişinin hayatında bir şeyler "hiçlik" boyutunda eksiktir ve onun açığını tüm dengesizliğiyle kapatmayı deniyordur. hobi, ideoloji, sosyalleşme veya başka uzun soluklu uğraşlara kendini tüketircesine kapıldığını göreceksiniz.