yer yön algısı olmayan insanlara acıması olmayan şehir.

otelden çıktım bir market bulmaya, marketi bulmam on dakika, geri dönmem bir buçuk saat sürdü. sağıma dönüyorum diyorum ben bu binayı geçmemiş miydim sonra bakıyorum arkama dört blok önceki binanın nerdeyse aynısı. buralarda yaşasam ilk beş yıl kaybolurum herhalde.

binaları insan üstüne yürüyebilecek şekilde yapmışlar, nefes aldırmıyor. insanı boğması için denize ihtiyacı yok şehrin. tek kelimeyle tekdüze. sokakları da insanları da.

on ay öteden edit: yeni evim.