sana renkleri anlatayım biraz.
hepsi birleşince beyaz, yoklukları siyah, kimi kibirli güzelim diye, kimi ise güneşin rengi.
bir varmış bir yokmuş diye başlar ya masallar, işte yazı yazmanın bile ilk kuralı, ya varlığa yokluğu, ya yokluğa varlığı yazacaksın. yine 1 ve 0 ın dansı.
kırmızı benim rengim, mavi diğerlerinin, sarı ise güneşin.
neden kırmızı ve mavi anladın mı?
ben kendime kırmızıyı seçtim, senin için ise maviyi. mor bizim rengimiz olsun, sonra güneşi çağırırız birlikte, belki gelir, o zaman bembeyaz olur her yer. kışı ve kar yağışını neden bu kadar çok sevdiğimi anladın mı?
insanım ben.
harflerim beni oluşturuyor. ismim açığa çıkıyor ve okunuyorum. insan. aklım, bedenim, benliğim ve vicdanımla insanoğlu insan. her harf bir sembol olsa, bir harf kalır geriye. o harf sensin. daireyi tamamla. içindekini oku. için dışın bir olsun, elini yüzünü yıka.
gördüğünden fazlası değilim.