bu kadının davranışı aslında kant'ın ödev ahlakına bir başkaldırı 'uygulamalı etik' felsefesine schopenhauer-vari bir destek ve nietzsche'nin güç-etik temelli düşüncesine bir atıftır. ahlak dediğimiz nedir ki? evrensel bir ahlak anlayışı mümkün mü? iyi davranış ve kötü davranış arasındaki çizgi nerdedir?
kierkegaard'ın da dediği gibi önemli olan iyi ve kötü arasında yapılan seçim değil, aksine kişinin iyi ve kötüyü seçmek ve/veya onları dışarıda bırakmak yoluyla yaptığı seçimdir. işte basit gibi görünen bu olay aslında etik felsefesinin ne kadar girift ve itkisel ilerleyen bir dal olduğunu gözler önüne sermekte.

*şu felsefe hanginizin zülfiyaresine dokundu acaba? olaylara sığ bakmayın diye uğraştım yazdım şu yazıyı... aşk olsun... kırdınız beni.